คำนำ
" จะไปจริงๆหรอคะ พ..พี่ชาย "
ฉันมองหน้าพี่ชายข้างบ้านของฉันที่กำลังจะย้ายไปเรียนต่อที่เมืองนอก
" อื้ม ^^ พี่จะต้องไปแล้วค้าบ"
พี่ชายยิ้ม แล้วเอามือลูบหัวฉันเบาๆ
" ไม่ไปไม่ได้หรอคะ ??? ถ้าพี่ไปหมูหวานจะเล่นกับใคร "
" หมูหวาน พี่สัญญาว่าพี่จะกลับมา พี่จะกลับมาหาหมูหวานไงคนดีของพี่"
" ฮึกๆ ฮือ หมูหวานจะเชื่อพี่ได้ยังไงล่ะคะ ฮือ TT "
ฉันพูดทั้งน้ำตา
" หมูหวานครับ //เช็ดน้ำตาของหมูหวานแล้ว มือลูบหัวหมูหวาน
นี่คือจี้ข้อมือของคุณย่าของพี่ มีเส้นเดียวในโลก พี่จะให้มันไว้กับหมูหวาน ตราบใดที่จี้ข้อมือนี้ยังอยู่กับหมูหวาน พี่ก็จะตามหาหมูหวานให้เจอ นะ ^^ "
พี่ชายใส่จี้ข้อมือให้ฉัน
" หมูหวานสัญญาว่าหมูหวานจะเก็บมันไว้อย่างดีค่ะ ^^ "
ฉันหยุดร้องแล้วยิ้ม
" ดีมาก ยัยตัวแสบของพี่ "
พี่ชายเอามือขยี้หัวฉัน
" เอิร์ท!!! ไปได้แล้วลูก"
เสียงของคุณน้า แอม เรียกพี่ชาย.
"ครับแม่ !!! พี่ต้องไปล่ะนะหมูหวาน ดูแลตัวเองดีๆล่ะ พี่ไม่อยู่หมูหวานก็ต้องเข้มแข็งอย่าให้ใครมาแกล้งหมูหวานได้ ^^ "
พี่ชายเดินหันหลังให้ฉันและกำลังจะเดินไปขึ้นรถ
" พี่คะ!! ดูแลตัวเองด้วยนะคะ แล้วก็อย่าลืมกลับมาหาหมูหวานด้วยนะคะ !!!! "
ฉันตะโกนสุดเสียง เมื่อพี่ชายของฉันได้ยิน พี่ชายก้มหน้าน้ำตาก็เริ่มรินไหลก่อนจะขึ้นรถไป
' พี่ชาย พี่ชาย พี่ชาย ไม่!! ไม่!!! พี่ชาย พี่ชาย ไม่!!! ไม่ !! '
ในหัวฉันมีแต่คำพูดนี้ผุดขึ้นในหัวของฉัน
เมื่อรถออก ฉันถอดรองเท้าทิ้ง แล้ววิ่งตามรถทันที
" พี่คะ !!!!!!!! รอหมูหวานด้วย!!!!
" พี่คะ รอหวานด้วย ฮึกๆ พี่คะ อ๊ะ!!!!!! "
ดูเหมือนว่าฉันจะสดุดก้อนหินจนล้มหน้าทิ่ม ยิ่งฉันวิ่งก็ดูเหมือนว่ารถของเอิร์ทก็ยิ่งไปไกลห่างจากฉันขึ้นทุกทีๆ ไม่ไหวแล้ว แรงจะลุกก็ไม่มี
" พี่เอิร์ท...ท"
ฉันพูดได้เพียงระยะเวลาสั้นๆ ก่อนที่ความมืดมันจะครอบงำฉัน( หลับลงกลางถนน ).....
ความคิดเห็น